Het gaat vooruit ! Ondertussen krijgen we de lokale talen onder de knie (waaronder het wolof en het Sérère), de schilderwerken zijn begonnen en Godaguene begint meer als een tweede thuis te voelen.
Na enkele intense werkdagen hebben we nood aan ontspanning. Iedere maandag wordt er in ons dorpje een voetbalmatch gehouden waarbij we gelegenheid hebben om mee te spelen. Eén van ons waagde zijn kans en probeerde zijn voetbaltalent te tonen. Na een volle 10 minuten en 3 valpartijen kwam de match vroegtijdig tot een einde. Een volwaardige poging ondanks de vermoeidheid. De avonden vullen we ook met onder andere een potje kaarten, Rummikub, een lboek en trainen we onze algemene kennis met gezelschapsspel van de Slimste Mens. Af en toe spelen de directeur van de school en de lokale bewoners met ons mee.
Diezelfde week vertrok Ivo terug naar België. Hij had ons in de eerste week wegwijs gemaakt in Senegal en ons de kneepjes van het vak aangeleerd. Nadien verliep de week wat moeizamer. In de ochtenden verlangden we naar iets anders dan stokbroden met smeerkaas en confituur. De snikhete slaapkamers zorgden bovendien voor onaangename geuren en slapeloze nachten. Dagelijks moesten kleren gewassen worden aangezien er te weinig onderbroeken meegenomen werden. Samengevat verlangden we naar een welverdiend weekend!
Het tweede weekend hebben we doorgebracht in Dakar. Op zaterdag namen we de boot naar île de Gorée, een eiland met een bedroefde geschiedenis. Het eiland werd gekoloniseerd door verschillende Europese landen voor zowel de strategische ligging als de slavenhandel. Deze invloed is nog steeds op te merken in de Europese en kleurrijke architectuur. Het meest confronterende was ‘ la maison des esclaves’, een huis waar slaven gevangen werden gehouden en slavenhandel werd gedreven. De indruk van de erbarmelijke omstandigheden zinderde nog een tijdje na. We sloten de dag af met een nachtduik en begonnen de volgende met een uitstap naar Lac Rose. Bij het aankomen leek het eerder op een Lac Brun. Bij nader inspectie, bleek het meer toch lichtjes roos te zijn! Omstaanders wisten ons te vertellen dat we in het ongunstige seizoen verkeerden. Desondanks hebben we ons vermaakt met de vele souvenirwinkels die de omgeving te bieden had.
Na een geslaagd weekend, waren de batterijen opgeladen en konden we het eerste lokaal afwerken!
Groetjes,
Het Senegal-team
Edukado 