Jërejëf Sénégal

Door het regenseizoen werden onze kamers belaagd door insecten. We werden specialisten in het sletsmeppen. Nou, vooral onze brave ridder David, de meiden specialiseerden vooral in het schreeuwen. Naast insecten kregen we er ook een huisdier bij: Freddy de kikker, die zijn dagen spendeerde met het staren naar de muur.

Afgezien van de insecten, waren we wel zeer gemotiveerd, het einde van de werken was in zicht! Zo finaliseerden we op maandag de schilderwerken in het tweede klaslokaaltje en begonnen we aan de opkuis van de klaslokalen. Verfvlekken weghalen ging vlot, maar het zand weghalen bleek een Sisyphus-kwelling. Er lag al een enorme hoeveelheid zand en stof van het schuren en door de wind en omgeving bleef het zand onze klaslokalen maar binnenvliegen. Bovendien hadden we nét dan geen stromend water en moesten we met een zelfgemaakt emmer-en-verfborstelsysteem water uit de put halen. We hadden de sterkte van het koord wat overschat en zo belandde deze emmer op de bodem van de waterput. Uiteindelijk kregen we tegen woensdagavond de lokalen proper. We ruimden ze op samen met de kinderen van het dorp, die zeer blij waren dat hun klaslokalen af waren! Bij deze willen ze (en we), iedereen die heeft meegeholpen ook nog eens bedanken voor hun bijdrage!

Donderdag vertrokken we dan op ons laatste uitstapje -althans dat dachten we- voor we zouden terugkeren naar België. We huurden een auto en zo reden onze twee chauffeurs, David en Emma, door putten, diepe modderplassen en het drukke, soms ongeregeld, verkeer in Dakar. Daar trokken we naar een klein eilandje in het noorden, Ngor, waar we ook zouden overnachten en waar we in ons huisje vier huisdieren leerden kennen: Patrick de pelikaan Jamie en Toulouse de katten en Hermes de hond. Het werd een zeer mooie afsluiter van de reis.

Vrijdagavond namen we in het dorp nog afscheid van iedereen, waarbij veel knuffels en cadeautjes werden uitgewisseld, en trokken we naar de luchthaven. Daar ging het vertrek niet zoals gepland en vertrok de vlucht met wat vertraging en we voelden het al aankomen: aangekomen in Lissabon bleken we onze overstap te hebben gemist. Wat eerst een domper leek, bleek uiteindelijk een geweldige afsluiter van dit topavontuur.

Jërejef (bedankt) voor deze ervaring, dit gaan we nooit vergeten!

Team Senegal out


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s